Czubatka Dworska (Dworka)
nr obrączki 0/1
nr obrączki 1/0
16
18
Pochodzenie:
Oryginalna polska rasa wyselekcjonowana w oparciu o autentyczny materiał pozyskany w latach 2005-2008 w centralnej Polsce. Swoim wyglądem nawiązuje do staropolskich kur czubatych przedstawionych na rycinach z przełomu XIX i X wieku. Wyróżnikiem tej rasy jest niewielki czubek, takim, jakim charakteryzowały się kury czubate przy polskich pałacach i dworach. Czubek ten nawiązuje symbolicznie do nakrycia głowy bardzo popularnego w XIV i XVII wieku w Europie wschodniej, czyli tzw. kołpaka.
Cechy użytkowości:
Rasa bardzo dobrze przystosowana do środkowo europejskich surowych warunków klimatycznych – dlatego preferowane są broda, niewielkie dzwonki oraz grzebień typu różyczkowego w postaci oryginalnej fałdy. Przeznaczona dla szerokiego grona użytkowników, począwszy od gospodarstw farmerskich, agroturystycznych, aż do niewielkich zagród przydomowych.
Wrażenie ogólne:
Rasa o zrównoważonym, spokojnym charakterze. Sylwetka w typie średnio ciężkim, masywna, krępa. Postawa dumna, wyprostowana. Ogon bujny, gęsty, osadzony prawie pionowo, przypominający skrzydła noszone przez polską husarię.
Cechy rasowości koguta:
- Głowa: Średniej wielkości, sprawiająca wrażenie, w porównaniu z całą sylwetką, zwartej i mocnej, płynnie przechodząca w szyję bez wyraźnego odcięcia.
- Dziób: Krótki, mocny, o barwie żółtej z wyraźnymi rogowymi przebarwieniami u nasady.
- Grzebień: Różyczkowy szczególnego rodzaju w postaci charakterystycznego grubego fałdu przypominający orzech włoski, z wyraźnymi nieregularnymi wyżłobieniami, ściągnięty do przodu.
- Policzki: Z licznymi drobnymi piórkami.
- Podbródek: Opierzony, gęsty.
- Zausznice: Czerwone, niewielkie, zakryte przez pióra brody; dopuszcza się niewielkie pobielenia, które nie powinny mieć wpływu na ocenę.
- Dzwonki: Niewielkie (do 1-2 cm co nie jest wadą), zaokrąglone, intensywnie czerwone, harmonizujące swoją wielkością z piórami brody.
- Czub: Niewielki, w postaci ściągniętej do tyłu grzywki, nie zakrywający oczu.
- Oczy: Wyraźne, duże, żywe, pomarańczowo-czerwone lub pomarańczowe.
- Tułów: Zwarty, mocny, krótki, wpisany w prostopadłościan.
- Szyja: Krępa, w miarę szeroka, pełna, krótka lecz proporcjonalna, dobrze harmonizująca z tułowiem i głową.
- Pierś: Szeroka, wypukła, dobrze zaznaczona.
- Brzuch: Dosyć wyraźnie zaznaczony, ale nie zwisający.
- Grzbiet: Jak najbardziej szeroki, masywny, ale jednocześnie krótki, w idealnym przypadku wpisany w kwadrat.
- Ramiona: Szerokie, dobrze zaznaczone.
- Skrzydła: Średniej wielkości, nie wyróżniające się, mocno przylegające, położone lekko skośnie, nie wystające poniżej dolnej krawędzi brzucha, w żadnym wypadku nie opuszczone.
- Ogon: Jak najbardziej obfity, z dużą liczbą sterówek, szeroki, noszony prawie pionowo pod kątem 70 – 80 stopni. Sierpówki wygięte, długie, dobrze zakrywające sterówki.
- Uda: Silne, dobrze opierzone, krótkie, bez nogawic.
- Skoki: Krótkie, mocne, w kolorze żółtym, z ostrogami, czteropalczaste.
- Palce: Szeroko rozstawione.
Cechy rasowości kury:
- Wrażenie ogólne: Sylwetka krępa, zwarta, szyja i nogi krótkie.
- Grzebień: Niewielki, różyczkowy, w postaci zwartego, w kształcie podłużnej fasoli fałdu, prawie niewidoczny, zakryty przez pióra czuba.
- Czub: Proporcjonalnie większy niż u koguta, wysklepiony do góry; kura powinna widzieć zarówno do przodu, jak i na boki.
- Ogon: Bogaty, zwarty, pełny, prawie pionowy z obfitymi sterówkami.
Duże błędy:
- U koguta: Zbyt duży, zakrywający oczy czub; sylwetka lekka, smukła, nogi długie, nieproporcjonalne do sylwetki; nogawice na udach, opierzone skoki; ogon noszony poziomo, długi. Długie dzwonki. Brak brody. Grzebień pojedynczy.
- U kury: Czub w postaci wiechy zakrywający oczy.
Uznana Odmiana barwna:Jastrzębiata złocista (Bursztynowa) - z szarą piersią, na podkładzie kuropatwianym
Kogut:
Ubarwienie jest kombinacją elementów ubarwienia kuropatwianego z rysunkiem jastrzębiatym. Podstawą ubarwienia jest złoty czynnik z czarnymi i ciemnoszarymi elementami kuropatwianego rysunku. Całe upierzenie jest uzupełnione grubszym jastrzębiatym rysunkiem, to znaczy, że czarny, szary, złoto-żółty i złoto-czerwony kolor jest przerywany poprzecznymi łukowatymi pręgami koloru białego; szerokość tych kolorów jest w zasadzie jednakowa. Głowa i cała grzywa złociste aż do koloru czerwonego i żółtego z oznakami ciemnoszarego rysunku wzdłuż stosin piór i z białym jastrzębiatym rysunkiem. Również plecy i pokrywy skrzydeł czerwone z jastrzębiatym rysunkiem. Na dużych piórach pokryw skrzydeł domieszka czarnego koloru. Gardło, pierś, boki, uda, brzuch, lotki I rzędu i ogon ciemnoszaro-białe jastrzębiate bez dodatku koloru złocistego. U nasady ogona widoczne jasne pióra puchowe, co jest elementem charakterystycznym dla tego rodzaju ubarwienia. Lotki II rzędu mają wewnętrzne chorągiewki szare, zewnętrzne z jastrzębiatym złocistym rysunkiem i tworzą na złożonym skrzydle charakterystyczny jasno brązowy trójkąt. Podkład szaro-biało jastrzębiato porysowany.
Kura:
Głowa i górna część grzywy złote z szarym rysunkiem wzdłuż stosiny piór i z poprzecznym białym jastrzębiatym rysunkiem. Pióra na plecach, siodle i pokrywach skrzydeł mają podstawowy kolor, taki jak u odmiany Kuropatwiane uzupełniony szarym jastrzębiatym rysunkiem. Dopuszcza się niewielkie obramowanie piór i małą rdzę. Piersi łososiowe aż do rdzawo-czerwonych z jastrzębiatym rysunkiem, ale bez domieszki koloru czarnego. Pióra na bokach szaro-brązowe z jastrzębiatym rysunkiem i jaśniejszymi stosinami. Uda i brzuch szare. Lotki II rzędu mają wewnętrzne chorągiewki szaro-czarne, a zewnętrzne brązowe, czarno „przyprószone”. Lotki I rzędu i ogon ciemnoszaro-brązowe z czarnym „przeprószeniem”. Ogólnie jastrzębiaty rysunek jest grubszy i przeważnie mniej kontrastowy niż u koguta, przez co kura sprawia wrażenie ciemniejszej i mniej „kolorowej”.
Duże błędy:
U koguta: większa domieszka brązowego koloru na piersi, bokach i udach, sierpówki przeważnie bez jastrzębiatego rysunku. U kury: Mocna rdza na pokrywach skrzydeł w większym zakresie, wyraźne złote obramowania na plecach, większy zakres upierzenia płaszcza z prawie nieodznaczającym się jastrzębiatym rysunkiem, wyraźnie jastrzębiato porysowana pierś.
Odmiany przygotowywane do rejestracji:
Kuropatwiane
Kogut:
Głowa brązowo-czerwona. Grzywa ciemno złoto-czerwona z wyraźnym czarnym rysunkiem wzdłuż stosin piór. Ramiona i plecy szkarłatno-czerwone. Pokrywy skrzydeł szkarłatno-czerwone z poprzecznym czarnym, o odcieniu fioletowo-metalicznym, błyszczącym lusterkiem. Siodło złoto-czerwone z czarnym rysunkiem wzdłuż stosin piór. Pierś, boki, uda, brzuch czarne. U nasady ogona wyraźnie widoczne jasne pióra puchowe. Lotki I-go rzędu czarne, w większości z wąskim brązowym obrzeżeniem zewnętrznych chorągiewek piór. Lotki II-go rzędu mają wewnętrzne chorągiewki piór czarne, zewnętrzne brązowe, na złożonym skrzydle tworzą jasnobrązowy trójkąt. Ogon czarny z zielonym połyskiem.
Kura:
Głowa złoto-czerwona. Grzywa złoto-żółta z szerokim czarnym rysunkiem wzdłuż stosin piór. Pióra na grzbiecie, siodle, pokrywy ogona i skrzydeł ciemnobrązowe z jaśniejszymi stosinami piór i z drobnym czarnym „przyprószeniem”, które równomiernie pokrywa chorągiewki poszczególnych piór aż do ich krawędzi. Pióra na piersi łososiowe z jaśniejszymi stosinami, na bokach w całości ze średnio zszarzałym odcieniem. Uda i brzuch szare. Lotki I-go rzędu czarne lub szaro-czarne. Lotki II-go rzędu mają wewnętrzne chorągiewki piór czarne lub szaro-czarne, a zewnętrzne brązowe, czarno „przyprószone”. Sterówki czarne.
Duże błędy:
U koguta: Jaśniejsza złoto-żółta grzywa, mało wyraźny lub brak czarnego rysunku wzdłuż stosin piór w grzywie, brązowy kolor piersi, boków i ud.
U kury: Całkiem czerwona lub czysto złota głowa. Niewyraźny rysunek wzdłuż stosin piór grzywy. Rozdzielone „przyprószenie” w górnych partiach płaszcza. Jasne obramowanie piór pleców i siodła. Brak rysunku stosin. Wyraźna rdza na piórach kryjących skrzydeł. Zbyt jasna łososiowa pierś.
Oryginalna polska rasa wyselekcjonowana w oparciu o autentyczny materiał pozyskany w latach 2005-2008 w centralnej Polsce. Swoim wyglądem nawiązuje do staropolskich kur czubatych przedstawionych na rycinach z przełomu XIX i X wieku. Wyróżnikiem tej rasy jest niewielki czubek, takim, jakim charakteryzowały się kury czubate przy polskich pałacach i dworach. Czubek ten nawiązuje symbolicznie do nakrycia głowy bardzo popularnego w XIV i XVII wieku w Europie wschodniej, czyli tzw. kołpaka.
Cechy użytkowości:
Rasa bardzo dobrze przystosowana do środkowo europejskich surowych warunków klimatycznych – dlatego preferowane są broda, niewielkie dzwonki oraz grzebień typu różyczkowego w postaci oryginalnej fałdy. Przeznaczona dla szerokiego grona użytkowników, począwszy od gospodarstw farmerskich, agroturystycznych, aż do niewielkich zagród przydomowych.
Wrażenie ogólne:
Rasa o zrównoważonym, spokojnym charakterze. Sylwetka w typie średnio ciężkim, masywna, krępa. Postawa dumna, wyprostowana. Ogon bujny, gęsty, osadzony prawie pionowo, przypominający skrzydła noszone przez polską husarię.
Cechy rasowości koguta:
- Głowa: Średniej wielkości, sprawiająca wrażenie, w porównaniu z całą sylwetką, zwartej i mocnej, płynnie przechodząca w szyję bez wyraźnego odcięcia.
- Dziób: Krótki, mocny, o barwie żółtej z wyraźnymi rogowymi przebarwieniami u nasady.
- Grzebień: Różyczkowy szczególnego rodzaju w postaci charakterystycznego grubego fałdu przypominający orzech włoski, z wyraźnymi nieregularnymi wyżłobieniami, ściągnięty do przodu.
- Policzki: Z licznymi drobnymi piórkami.
- Podbródek: Opierzony, gęsty.
- Zausznice: Czerwone, niewielkie, zakryte przez pióra brody; dopuszcza się niewielkie pobielenia, które nie powinny mieć wpływu na ocenę.
- Dzwonki: Niewielkie (do 1-2 cm co nie jest wadą), zaokrąglone, intensywnie czerwone, harmonizujące swoją wielkością z piórami brody.
- Czub: Niewielki, w postaci ściągniętej do tyłu grzywki, nie zakrywający oczu.
- Oczy: Wyraźne, duże, żywe, pomarańczowo-czerwone lub pomarańczowe.
- Tułów: Zwarty, mocny, krótki, wpisany w prostopadłościan.
- Szyja: Krępa, w miarę szeroka, pełna, krótka lecz proporcjonalna, dobrze harmonizująca z tułowiem i głową.
- Pierś: Szeroka, wypukła, dobrze zaznaczona.
- Brzuch: Dosyć wyraźnie zaznaczony, ale nie zwisający.
- Grzbiet: Jak najbardziej szeroki, masywny, ale jednocześnie krótki, w idealnym przypadku wpisany w kwadrat.
- Ramiona: Szerokie, dobrze zaznaczone.
- Skrzydła: Średniej wielkości, nie wyróżniające się, mocno przylegające, położone lekko skośnie, nie wystające poniżej dolnej krawędzi brzucha, w żadnym wypadku nie opuszczone.
- Ogon: Jak najbardziej obfity, z dużą liczbą sterówek, szeroki, noszony prawie pionowo pod kątem 70 – 80 stopni. Sierpówki wygięte, długie, dobrze zakrywające sterówki.
- Uda: Silne, dobrze opierzone, krótkie, bez nogawic.
- Skoki: Krótkie, mocne, w kolorze żółtym, z ostrogami, czteropalczaste.
- Palce: Szeroko rozstawione.
Cechy rasowości kury:
- Wrażenie ogólne: Sylwetka krępa, zwarta, szyja i nogi krótkie.
- Grzebień: Niewielki, różyczkowy, w postaci zwartego, w kształcie podłużnej fasoli fałdu, prawie niewidoczny, zakryty przez pióra czuba.
- Czub: Proporcjonalnie większy niż u koguta, wysklepiony do góry; kura powinna widzieć zarówno do przodu, jak i na boki.
- Ogon: Bogaty, zwarty, pełny, prawie pionowy z obfitymi sterówkami.
Duże błędy:
- U koguta: Zbyt duży, zakrywający oczy czub; sylwetka lekka, smukła, nogi długie, nieproporcjonalne do sylwetki; nogawice na udach, opierzone skoki; ogon noszony poziomo, długi. Długie dzwonki. Brak brody. Grzebień pojedynczy.
- U kury: Czub w postaci wiechy zakrywający oczy.
Uznana Odmiana barwna:Jastrzębiata złocista (Bursztynowa) - z szarą piersią, na podkładzie kuropatwianym
Kogut:
Ubarwienie jest kombinacją elementów ubarwienia kuropatwianego z rysunkiem jastrzębiatym. Podstawą ubarwienia jest złoty czynnik z czarnymi i ciemnoszarymi elementami kuropatwianego rysunku. Całe upierzenie jest uzupełnione grubszym jastrzębiatym rysunkiem, to znaczy, że czarny, szary, złoto-żółty i złoto-czerwony kolor jest przerywany poprzecznymi łukowatymi pręgami koloru białego; szerokość tych kolorów jest w zasadzie jednakowa. Głowa i cała grzywa złociste aż do koloru czerwonego i żółtego z oznakami ciemnoszarego rysunku wzdłuż stosin piór i z białym jastrzębiatym rysunkiem. Również plecy i pokrywy skrzydeł czerwone z jastrzębiatym rysunkiem. Na dużych piórach pokryw skrzydeł domieszka czarnego koloru. Gardło, pierś, boki, uda, brzuch, lotki I rzędu i ogon ciemnoszaro-białe jastrzębiate bez dodatku koloru złocistego. U nasady ogona widoczne jasne pióra puchowe, co jest elementem charakterystycznym dla tego rodzaju ubarwienia. Lotki II rzędu mają wewnętrzne chorągiewki szare, zewnętrzne z jastrzębiatym złocistym rysunkiem i tworzą na złożonym skrzydle charakterystyczny jasno brązowy trójkąt. Podkład szaro-biało jastrzębiato porysowany.
Kura:
Głowa i górna część grzywy złote z szarym rysunkiem wzdłuż stosiny piór i z poprzecznym białym jastrzębiatym rysunkiem. Pióra na plecach, siodle i pokrywach skrzydeł mają podstawowy kolor, taki jak u odmiany Kuropatwiane uzupełniony szarym jastrzębiatym rysunkiem. Dopuszcza się niewielkie obramowanie piór i małą rdzę. Piersi łososiowe aż do rdzawo-czerwonych z jastrzębiatym rysunkiem, ale bez domieszki koloru czarnego. Pióra na bokach szaro-brązowe z jastrzębiatym rysunkiem i jaśniejszymi stosinami. Uda i brzuch szare. Lotki II rzędu mają wewnętrzne chorągiewki szaro-czarne, a zewnętrzne brązowe, czarno „przyprószone”. Lotki I rzędu i ogon ciemnoszaro-brązowe z czarnym „przeprószeniem”. Ogólnie jastrzębiaty rysunek jest grubszy i przeważnie mniej kontrastowy niż u koguta, przez co kura sprawia wrażenie ciemniejszej i mniej „kolorowej”.
Duże błędy:
U koguta: większa domieszka brązowego koloru na piersi, bokach i udach, sierpówki przeważnie bez jastrzębiatego rysunku. U kury: Mocna rdza na pokrywach skrzydeł w większym zakresie, wyraźne złote obramowania na plecach, większy zakres upierzenia płaszcza z prawie nieodznaczającym się jastrzębiatym rysunkiem, wyraźnie jastrzębiato porysowana pierś.
Odmiany przygotowywane do rejestracji:
Kuropatwiane
Kogut:
Głowa brązowo-czerwona. Grzywa ciemno złoto-czerwona z wyraźnym czarnym rysunkiem wzdłuż stosin piór. Ramiona i plecy szkarłatno-czerwone. Pokrywy skrzydeł szkarłatno-czerwone z poprzecznym czarnym, o odcieniu fioletowo-metalicznym, błyszczącym lusterkiem. Siodło złoto-czerwone z czarnym rysunkiem wzdłuż stosin piór. Pierś, boki, uda, brzuch czarne. U nasady ogona wyraźnie widoczne jasne pióra puchowe. Lotki I-go rzędu czarne, w większości z wąskim brązowym obrzeżeniem zewnętrznych chorągiewek piór. Lotki II-go rzędu mają wewnętrzne chorągiewki piór czarne, zewnętrzne brązowe, na złożonym skrzydle tworzą jasnobrązowy trójkąt. Ogon czarny z zielonym połyskiem.
Kura:
Głowa złoto-czerwona. Grzywa złoto-żółta z szerokim czarnym rysunkiem wzdłuż stosin piór. Pióra na grzbiecie, siodle, pokrywy ogona i skrzydeł ciemnobrązowe z jaśniejszymi stosinami piór i z drobnym czarnym „przyprószeniem”, które równomiernie pokrywa chorągiewki poszczególnych piór aż do ich krawędzi. Pióra na piersi łososiowe z jaśniejszymi stosinami, na bokach w całości ze średnio zszarzałym odcieniem. Uda i brzuch szare. Lotki I-go rzędu czarne lub szaro-czarne. Lotki II-go rzędu mają wewnętrzne chorągiewki piór czarne lub szaro-czarne, a zewnętrzne brązowe, czarno „przyprószone”. Sterówki czarne.
Duże błędy:
U koguta: Jaśniejsza złoto-żółta grzywa, mało wyraźny lub brak czarnego rysunku wzdłuż stosin piór w grzywie, brązowy kolor piersi, boków i ud.
U kury: Całkiem czerwona lub czysto złota głowa. Niewyraźny rysunek wzdłuż stosin piór grzywy. Rozdzielone „przyprószenie” w górnych partiach płaszcza. Jasne obramowanie piór pleców i siodła. Brak rysunku stosin. Wyraźna rdza na piórach kryjących skrzydeł. Zbyt jasna łososiowa pierś.