Pochodzenie:
Rasa ukraińska, której kolebką jest miasto Mikołajów (Nikołajew) w południowej Ukrainie. Historia rasy jest nieznana, pierwsze zapiski o rasie pochodzą z 1840 roku.
W Rosji i na Ukrainie znane są jako „tuczerezy” tzn. przecinające chmury. Dzisiaj istnieje wiele odmian hodowlanych, które różnią się od siebie budową, wielkością, u niektórych występują elementy struktury upierzenia (np. koronka, łapcie). Wielkie ośrodki hodowlane tej rasy to oprócz Mikołajowa także: Donieck, Charków, Zaporoże, Odessa, Sumy, Makiejewka, Drużkowka, Melitopol, Oczaków. Gołębie tej rasy latają na wielkiej wysokości nie wykonując kręgów. Wyróżnia się cztery zasadnicze style lotu: skowronka (krzyżowy), motylka, sztorcowy i sierpowy. Wzorzec niniejszy dotyczy klasycznej odmiany mikołajowskich, zwanej obecnie staromikołajowską.

Wrażenie ogólne:
Gołąb trochę większy niż średniej wielkości, o wydłużonym tułowiu, lekko uniesionej i dość szerokiej piersi, niskiej postawie, nieopierzonych nogach i gęstym upierzeniu ciała.