Polski Związek Hodowców Gołębi Rasowych i Drobnego Inwentarza

Kielce - miejsce gdzie jednoczą się aspiracje
Jest jakaś magia, jakaś niezmącona siła, która rok rocznie przyciąga w jedno miejsce setki złączonych wspólną pasją osób... Jest coś co kusi, by porzucić codzienne zajęcia, zmagania, trudy i radości po to by choć na kilka dni spotkać osoby sobie podobne... Jest jakiś zew, który ma w sobie tyle siły by z odległych krańców kraju i nie tylko zebrać w sobie i sprowadzić w jedno miejsce osoby tak różne... a jednak złączone wspólnym hobby. Ptaki i zwierzęta hodowlane – to o nich mowa, to one są głównymi winowajcami tych kilkudniowych ucieczek od codzienności. Ta właśnie wspólna miłość, wspólna pasja w tym roku ściągnęła nas do Kielc, gdzie w dniach 26-27 stycznia 2013r., odbyła się Krajowa Wystawa Gołębi Rasowych i Drobnego Inwentarza, organizowana przez Polski Związek Hodowców Gołębi Rasowych i Drobnego Inwentarza. Blisko 5000 eksponatów: gołębich, kurzych, króliczych czy kaczych z całej Polski i nie tylko, ponieważ zarówno tym razem, jak i w poprzednich latach mieliśmy okazję gościć u siebie przyjaciół m.in. z Czech, Słowacji, Litwy a nawet Stanów Zjednoczonych. Jeden cel, jedna idea plus rywalizacja, ale mimo wszystko w pozytywnym znaczeniu. Targi Kielce - miejsce, które jest w stanie pomieścić imponujące ilości eksponatów, w nowoczesnym stylu z doskonałym, profesjonalnym zapleczem, będącym w stanie zaspokoić potrzeby osób zarówno mało wymagających, jak i te najbardziej wygórowane. Przestronne i nowoczesne, w którym nasze skrzydlate i nie tylko pociechy z całą pewnością czuły się komfortowo a i zarówno my, wystawcy jak i zwiedzający możemy z czystym sercem poświadczyć o europejskim poziomie. To co ujmowało to to, że mimo tak wielu różnic ideologicznych, tak wielu różnic wynikających ze sposobu pojmowania hodowli jako takiej, problemów organizacyjnych, które nie oszukujmy się zdarzają się w każdych, nawet pomniejszej regionalnych wystawach czy choćby tej zwyczajnej rywalizacji, chęci współzawodnictwa na zdrowym poziomie to to, że wszyscy z jakimś swoistym, marzycielskim uśmiechem na twarzach cieszyliśmy się ze wspólnego spotkania wśród osób serdecznych i tak bliskich z powodu chociażby tej naszej wspólnej słabości jaką są nasi skrzydlaci, opierzeni czy futrzaści przyjaciele. Nie było podziałów na Związki, nikt nie pytał o przynależność, o pochodzenie, wszyscy cieszyliśmy się ze wspólnego spotkania. Miałam okazję po raz pierwszy obserwować i uczestniczyć w ocenie sędziowskiej i tu muszę przyznać, że sędziowie wykazali się bardzo dużą profesjonalnością. Nie oceniano pochodzenia - oceniano eksponaty wystawowe. Rzeczowo i dokładnie w każdym calu, zgodnie z regulaminem i odpowiednimi wzorcami rasowymi. Od początku do końca. Naturalną rzeczą jest to, że nie zawsze wystawcy zgadzają się z oceną sędziowską. Ma na to wpływ ambicja hodowlana, która dotyczy wszystkich wystawców, bez wyjątku a nie ukrywajmy również pewien rodzaj własnej dumy. Pamiętajmy jednak, że poziom oceny nie zależy od sędziów dokonujących oceny, ale od nas. To wystawcy mają największy wpływ na wyniki, to od nich zależy poziom ogólny wystawy, bo nie oszukujmy się ale jakiej jakości ptaki wystawimy, takiej właśnie oceny możemy się spodziewać. Sędzia w założeniu jest osobą całkowicie niezawisłą i bezstronną. Wystawiane przez nas samych ptaki, czy inne zwierzęta są wizytówką nie tylko naszych własnych hodowli ale przede wszystkim całkowitego obrazu polskiej hodowli. Wszyscy powinniśmy przykładać do tego najwyższą uwagę, tym bardziej jeśli chodzi o tak prestiżowe, krajowe wystawy gdzie spotykają się hodowcy nie tylko z Polski ale mamy przyjemność gościć osoby spoza naszego kraju i bardzo często zacne, zasłużone dla obcokrajowych hodowli.. Jak nas widzą, tak nas piszą. Pokażmy, że tak jak w reklamie pewnego banku... Polak potrafi! Pretensje czy urażone ambicje odłóżmy na bok i udowodnijmy, że Polska to również Europa. Mamy własny, doskonały materiał hodowlany, wypracowany nieraz długimi latami, mamy powód do dumy. Ocena sędziowska trwała do późnych godzin wieczornych i tu słowa uznania dla osób, które miały do oceny bardzo często nawet ponad 100 czy 200 sztuk, często zupełnie bezinteresownie. Jestem pełna podziwu dla ogromu pracy, jaki jest potrzebny by w fazie końcowej zwycięzcy otrzymali całkowicie zasłużone puchary. Wielu z nas zapewne wie, że prawdziwy szef to taki, który jedynie zajmuje się organizacją pracy swoich podwładnych. Na tym kończy się Jego powinność. Tu należy się ogromny ukłon w stronę Zarządu Polskiego Związku, który ze zrozumieniem sytuacji i dla dobra nas wszystkich, zarówno wystawców, jak i zwiedzających zszedł z „piedestału”, by własnoręcznie wspomagać Wystawę od podstaw. Panowie... należy Wam się ogromny szacunek za nakład pracy włożony nie tylko w organizację i przygotowanie tak prestiżowej Wystawy, ale również za czynne wspomaganie jej przebiegu. Na prośbę i w imieniu wszystkich, zarówno uczestniczących jak i zwiedzających... dziękuję z całego serca. Wielu z nas spotkało się na uroczystym bankiecie, zwanym "wieczorem hodowcy" w Hotelu Kongresowym, gdzie oprócz nagród i wyróżnień wręczone zostały odznaczenia mające uhonorować naszych krajowych wystawców, którzy pokazali efekty swoich prac hodowlanych w Lipsku. W miejscu niezwykle urokliwym, przypominającym zamknięte egzotyczne ogrody miało okazję spotkać się wielu hodowców, którzy mieli okazję spędzić w miłym gronie sympatyczne chwile i z daleka od szumu, towarzyszącego hali wystawowej wymienić opinie na temat pracy hodowlanej i odczuć związanych z wystawą. I tam nie zabrakło obecności ptaków, intrygujących papug jak i tukana, który wyraźnie dawał do zrozumienia, iż nie ma zamiaru pozwolić sobie na zbytnią poufałość ze strony ciekawskich. Zabawa była przednia i w swojskim gronie. Swoista kropka nad „i” dla tak wyjątkowego spotkania, jakim była Krajowa wystawa w Kielcach. Ufam, że wszyscy bawiliśmy się doskonale i wszyscy mamy podobne odczucia. W dniach otwarcia wystawy dla zwiedzających, przez hale wystawowe przewinęło się wiele tysięcy osób. To co ściągało zwiedzających to nie tylko ogromna waga wystawy, noszącej status krajowej ale również prestiż i obietnica możliwości obejrzenia wysokiej jakości przedstawianej na niej eksponatów. Ogromny przekrój i różnorodność osób zwiedzających świadczy o popularności tego typu wystaw i wysokiej marce oraz znaczeniu, jakie miała ona dla osób z zewnątrz. Była to okazja nie tylko do przyjrzenia się wystawianym eksponatom, ale również do wymiany doświadczeń hodowlanych, zdobycia nowych kontaktów w celu pozyskania jakościowego materiału hodowlanego, czy chociażby dokonania jakże upragnionego zakupu „świeżej krwi”. Nie zabrakło stoisk znanych i popularnych firm, wspierających od lat polskie hodowle i stale dbających o to, by zapewnić nam, hodowcom jak najłatwiejsze warunki naszej pracy. Nie zabrakło również autorskich stoisk osób, które chciały podzielić się z nami własną, gromadzoną przez lata wiedzą w formie własnych książek tematycznych. A wszystko to w jednym miejscu, uprzejmie i życzliwie – w imię jednej idei, jednej pasji. Kielce... miejsce, do którego chce się wracać. Agnieszka Jędraszek, styczeń 2013r
	02-02-2013